ပဲႏွင့္ ပီေလာပီနံေတာက္ရျခင္းအေၾကာင္း
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အစားအေသာက္ သုေတသန ဓာတ္ ခြဲခန္းမ်ား(Japan Food Research Labora
tories) ပညာရွင္ ႏွစ္ဦးျဖစ္သူ Mr. G. Yukawa ႏွင့္ Mr. T. Nishimura တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြး
ေႏြးပြဲ ႏွစ္ခုသို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ ႀကံဳခဲ့ ပါသည္။ တစ္ခုမွာ စီးပြားေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္း ဝယ္ေရး
ဝန္ႀကီး ဌာနတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ စိုက္ပ်ိဳးေရး အေျခခံစား ေသာက္ကုန္ ထုတ္လုပ္ တင္ပို႔
ေရာင္းခ် သူမ်ား အသင္း၏ အသင္း ဝင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲ ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္ တစ္ခုမွာ
ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြား ကူးသန္းႏွင့္ စက္မႈ လက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း (UMFCCI) တြင္
ျပဳလုပ္ေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အစားအေသာက္ အႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းေရး (Food Safety) ႏွင့္
အစားအေသာက္ ဓာတ္ခြဲခန္း(Food Laboratory) မ်ား အေၾကာင္း ေဟာေျပာပြဲ ျဖစ္သည္။ ဤ
ေဆြးေႏြးပြဲ ၂ခုမွ သတိျပဳမိေသာ က်န္းမာ ေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အခ်က္ တစ္ခ်က္မွာ ပဲ (ပဲႀကီး၊
ပဲေထာပတ္၊ စြန္တာနီ၊ စြန္တာျပာ စသည္) တြင္ ပါဝင္ေသာ ဟိုက္ၿဒိဳဆိုင္ ယာနစ္ အက္စစ္
(Hydracyanic- HCN) အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တင္ပို႔ေသာ ပဲမ်ား၏ HCN
ပမာဏသည္ တင္ပို႔စဥ္က ဓာတ္ခြဲ စမ္းသပ္ေသာ ပမာဏထက္ ဂ်ပန္ဆိပ္ ကမ္းသို႔ ဆိုက္ေရာက္
ေသာအခါ ပိုမ်ားေနေၾကာင္းႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ ခြင့္ျပဳစံႏႈန္းကို ေက်ာ္လြန္ ေနသျဖင့္ အျငင္းပြား
ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းသို႔ ကြဲလြဲေနမႈသည္ အခ်ိန္ကာလႏွင့္ သက္ဆိုင္ ေနမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊
တင္ပို႔ခ်ိန္ႏွင့္ ဆိုက္ေရာက္ခ်ိန္ ကာလသည္ ရက္သတၲပတ္ အနည္းငယ္ ၾကာျမင့္သျဖင့္
ထိုအေတာအတြင္း ပဲတြင္ ပါဝင္ေသာ ေရကၿဖိဳခြဲ (hydrolyse)သျဖင့္ HCN
ပိုထြက္လာႏိုင္ေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးသြား ၾကသည္။ ငယ္စဥ္က လူႀကီးသူမမ်ား ေျပာေလ့ရွိေသာ
အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို သတိရမိသည္။ အထက္ေဖာ္ျပ ပါပဲဟင္း တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို
ခ်က္မည္ဆိုလွ်င္ ပဲမ်ားကို ႀကိဳတင္ ေရစိမ္ထားရန္ ေျပာေလ့ရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
သို႔မွသာ`ပဲေတာက္ျခင္း(အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ျခင္း) ကို ေရွာင္ရွား ႏိုင္မည္ဟု ဆိုသည္။
ပဲေတာက္ျခင္းသည္ အထက္ပါ HCN ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနမည္ကို ဆင္ျခင္မိသည္။ HCN သည္
အဆိပ္အေတာက္ ဓာတုပစၥည္း တစ္ခုျဖစ္သည္။ လူတို႔၏ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းကို
ပိတ္ဆို႔ႏိုင္သျဖင့္ အဆိပ္ျပင္းေသာ အမ်ိဳးအစားတြင္ ပါဝင္ေနသည္။ ပဲတြင္ ဗီတာဂလိုက္ကိုဆိုဒ္
(Beta-glycoside) ဟူေသာ ဆိုင္ယင္ႏိုဂ်င္ (Cyanogen) အုပ္စုပါဝင္သည့္ ဓာတ္ပါရွိသည္။ ယင္း
Beta-glycoside ဓာတ္ၿပိဳကြဲေသာ အခါ HCN ထြက္လာသည္။ HCN သည္ ေရတြင္ ေပ်ာ္ဝင္ႏိုင္ၿပီး
အေငြ႔ပ်ံလြယ္သည္။ ၂၈°C ေက်ာ္လွ်င္ပင္ ေလထုထဲသို႔ အေငြ႔ပ်ံ၍ ထြက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
ပဲကို မခ်က္ျပဳတ္မီ ေရစိမ္ထားျခင္း၊ ခ်က္ျပဳတ္ေသာအခါ ဆူပြက္သည္အထိ ခ်က္ျပဳတ္ျခင္းျဖင့္
အဆိပ္ေတာက္ျခင္းကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေပမည္။ ေဆးသုေတသန ဦးစီးဌာန(ေအာက္ ျမန္မာျပည္) မွ
ထုတ္ေဝေသာ ၂၀ဝ၉ ခု၊ စက္တင္ဘာလထုတ္ DMR Bulletin တြင္ ပၤီေလာပီနံ (cassava
topioca) အေၾကာင္း ေရး ထားသည္ကို စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ဖတ္ရသည္။ ပီေလာပီနံ သည္ ကမၻာတြင္
လူတို႔ စားသံုးေနေသာ တတိယ အမ်ားဆံုး ကာဗိုဟိုက္ၿဒိတ္ (carbohydrate) အရင္းအျမစ္
ျဖစ္သည္။ လီနာမာရင္ (Lina marin) ဟုေခၚတြင္သည့္ ဆိုင္ယင္ႏိုဂ်င္ အုပ္စု ပါဝင္ေသာ
ဂလိုက္ကိုဆိုဒ္ (Cyanogenic glycoside) ပါရွိသည္။ ပီေလာပီနံ အျမစ္၏ ဆဲလ္ (cell) မ်ားမွ
လီနာမာရင္ ေန႔(စ္) (Linamarinase enzyme) က ဓာတ္ျပဳ ၿဖိဳခြဲေသာအခါ HCN ထြက္လာသည္။
ပီေလာပီနံကို က်က်နန ခ်က္ျပဳတ္ ထားျခင္း မရွိဘဲ စားေသာက္ မိပါက လတ္တေလာ HCN
အဆိပ္ ေတာက္ျခင္း (Acute Cyanide Poisoning)မ်ိဳး ခံစားရ ႏိုင္သည္။ လကၡ ဏာမ်ားမွာ
စားသံုးၿပီး ေလးနာရီမွ ေျခာက္ နာရီအတြင္း ေခါင္းမူးျခင္း၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊ အ႐ုပ္ ႀကိဳးျပတ္ သဖြယ္
ေျခလက္ မသယ္ႏိုင္ျခင္ းတို႔ျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီအတြင္း အသက္ ဆံုး႐ံႈးသည္ အထိ
ျဖစ္သြား တတ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာမူ ခႏၶာကိုယ္မွ HCN ကို သိုင္ယိုဆိုင္ ယင္နိတ္ (Thiocy anate)
သို႔ အသြင္ေျပာင္း ေစႏိုင္ေသာ သတၲိရွိသျဖင့္ HCN အဆိပ္ ေတာက္ျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ သိုင္ယိုဆိုင္ ယင္နိတ္ သည္ အိုင္အိုဒင္း(Iodine) ေမာ္လီက်ဴး အရြယ္ အစားႏွင့္ တူညီ
သျဖင့္ သိုင္းရြိဳက္အက်ိတ္ (Thyroid gland) မွ အိုင္အိုဒင္း စုပ္ယူ ျခင္းကို ဝင္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္
ႏိုင္ျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသခ်ာစြာ ခ်က္ျပဳတ္ ထားျခင္း မရွိေသာ ပီေလာပီနံ စားသံုးမႈ
မ်ားလာေသာ အခါ လည္ပင္းႀကီးေရာဂါ (goiter) ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ပီေလာ ပီနံ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္ဟု
သိရသည္။ `အခါး´ မ်ိဳးသည္ `အခ်ိဳ´မ်ိဳးထက္ အဆ ၅၀ ခန္႔ပို၍ အဆိပ္အေတာက္မ်ားေၾကာင္း
ေဖာ္ျပၾကသည္။ ဩစေၾတးလ် ႏိုင္ငံသား ႐ုကၡဓာတုေဗဒ ပညာရွင္ Dr. Jasson က ပီေလာပီနံတြင္
ပါဝင္ေသာ ဆိုင္ယင္ႏိုဒ္ ပမာဏ ေလွ်ာ့ခ် ႏိုင္သည့္ နည္းကို သုေတသနျပဳ ေဖာ္ထုတ္ထားသည္။
ပီေလာပီနံကို အမႈန္႔ႀကိတ္၍ ေရႏွင့္ ေမႊၿပီး အရည္ပ်စ္ပ်စ္ ရေအာင္ ျပဳလုပ္ကာ ယင္း အရည္ပ်စ္ကို
အလႊာပါးပါး အေန အထားျဖင့္ ေနရိပ္တြင္ ၅ နာရီခန္႔ လွန္းထားပါက ဆိုင္ယင္ႏိုဂ်င္
အုပ္စုပါဝင္ေသာ ဂလိုက္ကို ဆိုဒ္မ်ားသည္ လီနာမာရင္ေန႔(စ္) အင္ဇိုင္းေၾကာင့္ ေျခာက္ပံုငါးပံုခန္႔
ၿပိဳကြဲသြားသည္။ ထိုအခါ HCN သည္ ဓာတ္ေငြ႕ အေနျဖင့္ ေလထုထဲသို႔ လြတ္ထြက္
သြားႏိုင္သျဖင့္ HCN ပမာဏ မရွိသေလာက္ ေလ်ာ့နည္းသြားသည္။ ထို႔အခါ မိမိလိုသလို
အႏၱရာယ္ကင္းစြာ ခ်က္ျပဳတ္ စားႏိုင္ေၾကာင္း ေထာက္ျပထား သည္။ ျမန္မာ့ဓေလ့တြင္ ပဲဟင္းကို
ဟင္းတစ္မယ္ အျဖစ္ စားသံုးျခင္းႏွင့္ ပီေလာပီနံ ဥျပဳတ္ကို သေရစာ အျဖစ္ စားသံုးျခင္းတို႔
ရွိသျဖင့္ စားသံုးသူမ်ား သတိျပဳ ႏိုင္ေရးအတြက္ တေစ့တ ေစာင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။
Source - Health Digest Journa
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အစားအေသာက္ သုေတသန ဓာတ္ ခြဲခန္းမ်ား(Japan Food Research Labora
tories) ပညာရွင္ ႏွစ္ဦးျဖစ္သူ Mr. G. Yukawa ႏွင့္ Mr. T. Nishimura တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြး
ေႏြးပြဲ ႏွစ္ခုသို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ ႀကံဳခဲ့ ပါသည္။ တစ္ခုမွာ စီးပြားေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္း ဝယ္ေရး
ဝန္ႀကီး ဌာနတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ စိုက္ပ်ိဳးေရး အေျခခံစား ေသာက္ကုန္ ထုတ္လုပ္ တင္ပို႔
ေရာင္းခ် သူမ်ား အသင္း၏ အသင္း ဝင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲ ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္ တစ္ခုမွာ
ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြား ကူးသန္းႏွင့္ စက္မႈ လက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း (UMFCCI) တြင္
ျပဳလုပ္ေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အစားအေသာက္ အႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းေရး (Food Safety) ႏွင့္
အစားအေသာက္ ဓာတ္ခြဲခန္း(Food Laboratory) မ်ား အေၾကာင္း ေဟာေျပာပြဲ ျဖစ္သည္။ ဤ
ေဆြးေႏြးပြဲ ၂ခုမွ သတိျပဳမိေသာ က်န္းမာ ေရးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အခ်က္ တစ္ခ်က္မွာ ပဲ (ပဲႀကီး၊
ပဲေထာပတ္၊ စြန္တာနီ၊ စြန္တာျပာ စသည္) တြင္ ပါဝင္ေသာ ဟိုက္ၿဒိဳဆိုင္ ယာနစ္ အက္စစ္
(Hydracyanic- HCN) အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တင္ပို႔ေသာ ပဲမ်ား၏ HCN
ပမာဏသည္ တင္ပို႔စဥ္က ဓာတ္ခြဲ စမ္းသပ္ေသာ ပမာဏထက္ ဂ်ပန္ဆိပ္ ကမ္းသို႔ ဆိုက္ေရာက္
ေသာအခါ ပိုမ်ားေနေၾကာင္းႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၏ ခြင့္ျပဳစံႏႈန္းကို ေက်ာ္လြန္ ေနသျဖင့္ အျငင္းပြား
ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းသို႔ ကြဲလြဲေနမႈသည္ အခ်ိန္ကာလႏွင့္ သက္ဆိုင္ ေနမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊
တင္ပို႔ခ်ိန္ႏွင့္ ဆိုက္ေရာက္ခ်ိန္ ကာလသည္ ရက္သတၲပတ္ အနည္းငယ္ ၾကာျမင့္သျဖင့္
ထိုအေတာအတြင္း ပဲတြင္ ပါဝင္ေသာ ေရကၿဖိဳခြဲ (hydrolyse)သျဖင့္ HCN
ပိုထြက္လာႏိုင္ေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးသြား ၾကသည္။ ငယ္စဥ္က လူႀကီးသူမမ်ား ေျပာေလ့ရွိေသာ
အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို သတိရမိသည္။ အထက္ေဖာ္ျပ ပါပဲဟင္း တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို
ခ်က္မည္ဆိုလွ်င္ ပဲမ်ားကို ႀကိဳတင္ ေရစိမ္ထားရန္ ေျပာေလ့ရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
သို႔မွသာ`ပဲေတာက္ျခင္း(အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ျခင္း) ကို ေရွာင္ရွား ႏိုင္မည္ဟု ဆိုသည္။
ပဲေတာက္ျခင္းသည္ အထက္ပါ HCN ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနမည္ကို ဆင္ျခင္မိသည္။ HCN သည္
အဆိပ္အေတာက္ ဓာတုပစၥည္း တစ္ခုျဖစ္သည္။ လူတို႔၏ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းကို
ပိတ္ဆို႔ႏိုင္သျဖင့္ အဆိပ္ျပင္းေသာ အမ်ိဳးအစားတြင္ ပါဝင္ေနသည္။ ပဲတြင္ ဗီတာဂလိုက္ကိုဆိုဒ္
(Beta-glycoside) ဟူေသာ ဆိုင္ယင္ႏိုဂ်င္ (Cyanogen) အုပ္စုပါဝင္သည့္ ဓာတ္ပါရွိသည္။ ယင္း
Beta-glycoside ဓာတ္ၿပိဳကြဲေသာ အခါ HCN ထြက္လာသည္။ HCN သည္ ေရတြင္ ေပ်ာ္ဝင္ႏိုင္ၿပီး
အေငြ႔ပ်ံလြယ္သည္။ ၂၈°C ေက်ာ္လွ်င္ပင္ ေလထုထဲသို႔ အေငြ႔ပ်ံ၍ ထြက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
ပဲကို မခ်က္ျပဳတ္မီ ေရစိမ္ထားျခင္း၊ ခ်က္ျပဳတ္ေသာအခါ ဆူပြက္သည္အထိ ခ်က္ျပဳတ္ျခင္းျဖင့္
အဆိပ္ေတာက္ျခင္းကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေပမည္။ ေဆးသုေတသန ဦးစီးဌာန(ေအာက္ ျမန္မာျပည္) မွ
ထုတ္ေဝေသာ ၂၀ဝ၉ ခု၊ စက္တင္ဘာလထုတ္ DMR Bulletin တြင္ ပၤီေလာပီနံ (cassava
topioca) အေၾကာင္း ေရး ထားသည္ကို စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ဖတ္ရသည္။ ပီေလာပီနံ သည္ ကမၻာတြင္
လူတို႔ စားသံုးေနေသာ တတိယ အမ်ားဆံုး ကာဗိုဟိုက္ၿဒိတ္ (carbohydrate) အရင္းအျမစ္
ျဖစ္သည္။ လီနာမာရင္ (Lina marin) ဟုေခၚတြင္သည့္ ဆိုင္ယင္ႏိုဂ်င္ အုပ္စု ပါဝင္ေသာ
ဂလိုက္ကိုဆိုဒ္ (Cyanogenic glycoside) ပါရွိသည္။ ပီေလာပီနံ အျမစ္၏ ဆဲလ္ (cell) မ်ားမွ
လီနာမာရင္ ေန႔(စ္) (Linamarinase enzyme) က ဓာတ္ျပဳ ၿဖိဳခြဲေသာအခါ HCN ထြက္လာသည္။
ပီေလာပီနံကို က်က်နန ခ်က္ျပဳတ္ ထားျခင္း မရွိဘဲ စားေသာက္ မိပါက လတ္တေလာ HCN
အဆိပ္ ေတာက္ျခင္း (Acute Cyanide Poisoning)မ်ိဳး ခံစားရ ႏိုင္သည္။ လကၡ ဏာမ်ားမွာ
စားသံုးၿပီး ေလးနာရီမွ ေျခာက္ နာရီအတြင္း ေခါင္းမူးျခင္း၊ ေအာ့အန္ျခင္း၊ အ႐ုပ္ ႀကိဳးျပတ္ သဖြယ္
ေျခလက္ မသယ္ႏိုင္ျခင္ းတို႔ျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕မွာ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီအတြင္း အသက္ ဆံုး႐ံႈးသည္ အထိ
ျဖစ္သြား တတ္သည္။ အခ်ိဳ႕မွာမူ ခႏၶာကိုယ္မွ HCN ကို သိုင္ယိုဆိုင္ ယင္နိတ္ (Thiocy anate)
သို႔ အသြင္ေျပာင္း ေစႏိုင္ေသာ သတၲိရွိသျဖင့္ HCN အဆိပ္ ေတာက္ျခင္းကို ကာကြယ္ႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ သိုင္ယိုဆိုင္ ယင္နိတ္ သည္ အိုင္အိုဒင္း(Iodine) ေမာ္လီက်ဴး အရြယ္ အစားႏွင့္ တူညီ
သျဖင့္ သိုင္းရြိဳက္အက်ိတ္ (Thyroid gland) မွ အိုင္အိုဒင္း စုပ္ယူ ျခင္းကို ဝင္ေရာက္ ေႏွာင့္ယွက္
ႏိုင္ျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသခ်ာစြာ ခ်က္ျပဳတ္ ထားျခင္း မရွိေသာ ပီေလာပီနံ စားသံုးမႈ
မ်ားလာေသာ အခါ လည္ပင္းႀကီးေရာဂါ (goiter) ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ ပီေလာ ပီနံ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္ဟု
သိရသည္။ `အခါး´ မ်ိဳးသည္ `အခ်ိဳ´မ်ိဳးထက္ အဆ ၅၀ ခန္႔ပို၍ အဆိပ္အေတာက္မ်ားေၾကာင္း
ေဖာ္ျပၾကသည္။ ဩစေၾတးလ် ႏိုင္ငံသား ႐ုကၡဓာတုေဗဒ ပညာရွင္ Dr. Jasson က ပီေလာပီနံတြင္
ပါဝင္ေသာ ဆိုင္ယင္ႏိုဒ္ ပမာဏ ေလွ်ာ့ခ် ႏိုင္သည့္ နည္းကို သုေတသနျပဳ ေဖာ္ထုတ္ထားသည္။
ပီေလာပီနံကို အမႈန္႔ႀကိတ္၍ ေရႏွင့္ ေမႊၿပီး အရည္ပ်စ္ပ်စ္ ရေအာင္ ျပဳလုပ္ကာ ယင္း အရည္ပ်စ္ကို
အလႊာပါးပါး အေန အထားျဖင့္ ေနရိပ္တြင္ ၅ နာရီခန္႔ လွန္းထားပါက ဆိုင္ယင္ႏိုဂ်င္
အုပ္စုပါဝင္ေသာ ဂလိုက္ကို ဆိုဒ္မ်ားသည္ လီနာမာရင္ေန႔(စ္) အင္ဇိုင္းေၾကာင့္ ေျခာက္ပံုငါးပံုခန္႔
ၿပိဳကြဲသြားသည္။ ထိုအခါ HCN သည္ ဓာတ္ေငြ႕ အေနျဖင့္ ေလထုထဲသို႔ လြတ္ထြက္
သြားႏိုင္သျဖင့္ HCN ပမာဏ မရွိသေလာက္ ေလ်ာ့နည္းသြားသည္။ ထို႔အခါ မိမိလိုသလို
အႏၱရာယ္ကင္းစြာ ခ်က္ျပဳတ္ စားႏိုင္ေၾကာင္း ေထာက္ျပထား သည္။ ျမန္မာ့ဓေလ့တြင္ ပဲဟင္းကို
ဟင္းတစ္မယ္ အျဖစ္ စားသံုးျခင္းႏွင့္ ပီေလာပီနံ ဥျပဳတ္ကို သေရစာ အျဖစ္ စားသံုးျခင္းတို႔
ရွိသျဖင့္ စားသံုးသူမ်ား သတိျပဳ ႏိုင္ေရးအတြက္ တေစ့တ ေစာင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။
Source - Health Digest Journa
