ေမး။ ။ အရွင္္ဘုရား က်န္းမာပါစဘုရား။ တပည့္ေတာ္ မိဘေက်းဇူးအေၾကာင္းကို နည္းနည္းေလာက္ ထပ္ေမးပါရေစ။ အားရင္ေျဖေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက ဒီေန႔ေလာကမွာ ဆန္းက်ယ္တဲ့ ကံၾကမၼာေတြအမ်ားၾကီး ေတြ႔ေနရပါတယ္ဘုရား။ အဲဒါကို တပည့္ေတာ္က ဓမၼအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ခ်င္တာပါဘုရား။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၂)နွစ္ေလာက္ပါ။ ေဆာင္းဦးဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ဟာ ခ်စ္သူနဲ႔အတူေနထိုင္ခဲ့ရာမွ ကိုယ္ဝန္ရခဲ့
ပါတယ္။ အသိုင္းအဝိုင္းခ်င္း ကြာျခားေတာ့ ေငြအေရာ္ယူျပီးေတာ့ပဲ ကေလးကိုေမြးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္သူကိုစိတ္နာတာနဲ႔ ကေလးက္ုိပါ မတြယ္တာဘဲ စားေသာက္ဆိုင္အဆိုေတာ္ဘဝထဲကေန ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသြားပါတယ္။ ကေလးကိုေတာ့ ေကာင္းမေလးအေမျဖစ္သူက ႏႈိ႔မွုန္႔တိုက္ျပီး ေမြးျမဳးထားပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေလးနဲ႔ယွဥ္ျပီး တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက မိဘေက်းဇူးကို ကိုယ္သားသၼီးတေယာက္လူျဖစ္ဖို႔ မိေသြးဖေသြးေပါင္းစပ္တာကိုတပိုင္း၊ ကိုးလလြယ္ဆယ္လေမြးေပးတာကိုတပိုင္း၊ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ျပဳစုေပးတာကိုတပိုင္းထားျပီး သံုးပိုင္းခြဲၾကည့္ျပီး ဘယ္ေက်းဇူက ပိုမ်ားသလဲဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီသံုးပိုင္းကို ရာခိုင္ႏႈန္းခြဲျပီး ေျဖေစခ်င္ပါတယ္။ အရွင္ဘုရား က်န္းမာပါေစ။
ေျဖ။ ။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးအပုိင္းဟာ သေႏၶသားရွိစဥ္ကေန ေမြးဖြားတဲ့အထိ ျပဳလုပ္ေပးရျခင္းက ေက်းဇူးပုိမ်ားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ လူသားတစ္ေယာက္ လူ႔ဘ၀ကုိရဖုိ႔ရန္ အဓိကက်တဲ့အခ်က္မုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးဖြားလာၿပီး ေကၽြးေမြးျပဳစုတာက မိမိတုိ႔ေကၽြးေမြးျပဳစုတဲ့အေပၚမွာမူတည္ၿပီး သတ္မွတ္ရပါမယ္။
ဥပမာ-ကေလးကုိ စိတ္တုိင္းက်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတယ္။ လိမ္မာယဥ္ေက်းၿပီး လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္၊ အဆင့္အတန္းျမင့္ေအာင္၊ ဂုဏ္မငယ္ရေအာင္၊ ကေလးစိတ္ခ်မ္းသာရေအာင္စတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြျပည့္စံုရင္ ျပည့္စံုသေလာက္ ေက်းဇူးမ်ားပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ နံပါတ္(၁)ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးဟာ သေႏၶသားတည္ေနစဥ္ကေန လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေမြးဖြားလာေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူနဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူ အစစအရာရာ ျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ကုိင္ေကၽြးေမြးသူ ဖခင္တုိ႔ဟာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ သတ္မွတ္ရပါမယ္။
မိဘရယ္လုိ႔သတ္မွတ္ႏုိင္တာကလည္း အဲဒီကုိယ္၀န္ေဆာင္စဥ္ကေန ေမြးဖြားတဲ့အထိ ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ပါ။ က်န္တဲ့ ေသြးသားေပါင္းစပ္မႈတုိ႔ဆုိတာ သားသမီးလုိခ်င္လုိ႔ ေပါင္းစပ္တာမ်ိဳးရွိၾကသလုိ ကာမအာသာေျပအျဖစ္ ေပါင္းစပ္ၾကတာမ်ိဳးလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါေတြဟာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ မေျပာႏုိင္ေသးပါဘူး။
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ရာမွာလည္း ေသြးသားေပါင္းစပ္ရံုနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆုိတာ ျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘဲ ေအာက္မွာေဖာ္ျပမဲ့ အခ်က္(၃)ပါးလည္း ညီညြတ္မွ ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီလုိညီညြတ္လုိ႔ သက္ရွိသေႏၶသားျဖစ္ရင္ေတာင္မွ ကုိယ္၀န္ဖ်က္ခ်သူေတြ ရွိၾကေသးတာမုိ႔ ေသြးသားေပါင္းစပ္မႈဟာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ မေျပာႏုိင္တာပါ။ ဒါျပင္ ေမြးဖြားလာၿပီးမွ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္းတုိ႔ဟာလည္း မိဘအရင္းမဟုတ္တဲ့ တျခားလူေတြလည္း ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္တာမုိ႔ မိဘမ်ားသာ ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ျခင္းကေန ေမြးဖြားျခင္းတုိ႔သာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ သတ္မွတ္ရပါမယ္။
မိဘေက်းဇူးမ်ားတယ္ဆုိတာကလည္း အဲဒီလုိ ကုိးလလြယ္ဆယ္လဖြားတုိင္ေအာင္ ျပဳစုေပးတဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြနဲ႔ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
မိဘကေမြးၿပီး ပစ္ထားခဲ့တဲ့ ကေလးဆုိရင္ေတာ့ ကေလးရဲ႕ဘ၀ေပး ၀ဋ္ေၾကြးအတိတ္ကံနဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူ႔ဘ၀ကုိက ဒီလုိျဖစ္ရမဲ့ ကံၾကမၼာဆုိး ရွိခဲ့လုိ႔ပါ။ သူကလည္း အရင္အရင္ဘ၀ေတြက ဒီလုိမ်ိဳး ျပဳလုပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ခုပစ္သြားခဲ့တဲ့ မိဘကလည္း ေနာက္ေနာင္ဘ၀ေတြမွာ ၀ဋ္ေၾကြးအေနနဲ႔ အဲဒီလုိကံမ်ိဳး ျပန္ခံစားရပါလိမ့္မယ္။
တခ်ိဳ႕က သေႏၶသားျဖတ္ခ်ရင္ ပါဏာတိပါတံထုိက္ပါသလားလုိ႔ ေမးၾကတာကုိ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္တာနဲ႔ ေရးေပးလုိက္ပါဦးမယ္။ သေႏၶသားတစ္ခု ျဖစ္ဖုိ႔ရာအတြက္ (၁)မိဘႏွစ္ဦးတုိ႔ေသြးသား ေပါင္းဆံုျခင္း၊ (၂) သေႏၶသားျဖစ္မဲ့သတၱ၀ါ အတိတ္ဘ၀တြင္ အသက္ကုန္ဆံုးေနျခင္း၊ (၃) မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ ေသြးသားစင္ၾကယ္ေနျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းသံုးပါးတုိက္ဆုိင္ပါက သေႏၶသား ျဖစ္လာပါတယ္။ (ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာ၊ ပထမအုပ္၊ ၁၈၀)
ျမတ္ဗုဒၶတရားေဟာၾကားတဲ့ပါဠိေတာ္မွာ ျမတ္ဗုဒၶက လူတစ္ေယာက္ပဋိသေႏၶေနျခင္းကုိ "ပဌမံ ကလလံ ေဟာတိ-ပထမဦးဆံုး ကလလေရၾကည္ျဖစ္တယ္''လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာကုိ အ႒ကထာဆရာေတာ္က "ပဌမႏၱိ ပဌေမန ပဋိသႏၶိ၀ိဉာေဏန သဒၶႎ-ေရွးဦးစြာ ပဋိသေႏၶစိတ္နဲ႔အတူတကြျဖစ္တယ္''လုိ႔ ဖြင့္ျပထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးသားႏွစ္ခုေပါင္းစပ္ျခင္းစတဲ့ အထက္ပါကုိယ္၀န္တည္ျခင္းအေၾကာင္းတရားမ်ား တုိက္ဆုိင္ပါက မိဘႏွစ္ဦးေသြးသားေပါင္းဆံုသည္နဲ႔တၿပိဳင္နက္ သက္ရွိသေႏၶသား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ (ဣႏၵကသုတ္၊ သံယုတၱနိကာယ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္၊ ၂၀၈။ အ႒ကထာ၊ ၂၇၄)
အဲဒီေတာ့ ကုိယ္၀န္ျဖတ္ခ်သူမ်ား၊ အႀကံေပးသူမ်ား၊ တုိက္တြန္းသူမ်ား၊ ေဆးေပးသူမ်ားဟာ သေႏၶသားျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္ေနပါက မိန္းမေယာက်္ားႏွစ္ဦး ေသြးသားေပါင္းစပ္မိတာနဲ႔ ကလလေရၾကည္ျဖစ္ေနရင္ပဲ သက္ရွိသတၱ၀ါဆုိတာ ျဖစ္ေနၿပီမုိ႔ ပါဏာတိပါတကံ ထုိက္ေနပါၿပီ။ ရဟန္းသံဃာမ်ားအတြက္ ပညတ္ထားတဲ့ တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္မွာလည္း ကလလေရၾကည္ျဖစ္ေနခ်ိန္ကုိပင္ သေႏၶတားေဆးေပးျခင္း၊ သေႏၶျဖတ္ခ်ေအာင္ တုိက္တြန္းျခင္းစတဲ့ ပေယာဂတစ္ခုခုေၾကာင့္ သေႏၶသားပ်က္စီးရင္ ပါရာဇိကအာပတ္သင့္ပါတယ္။ (တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္၊ ၀ိ၊ ႒၊ ၂၊ ၃၇)
မိန္းမေယာက်္ားႏွစ္ဦးေသြးသားေပါင္းစပ္မိၿပီဆုိတာနဲ႔ သက္ရွိသေႏၶသားျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ထပ္မံရွင္းလင္းေအာင္ စဥ္းစားၾကည့္ရံုနဲ႔ သိႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္၀န္တည္ျခင္း အေၾကာင္း(၃)ပါးမွာ အတိတ္ဘ၀က သေႏၶသားျဖစ္မဲ့သူဟာ စုတိစိတ္က်ျခင္းဆုိတာပါေနတဲ့အတြက္ သေႏၶသားျဖစ္မယ္ဆုိရင္ မိဘမ်ားေသြးသားေပါင္းစပ္လုိက္တာနဲ႔ အတိတ္ဘ၀က သတၱ၀ါဟာ ၾကားထဲမွာ ဘယ္မွမေနဘဲ သေႏၶသားမွာ သက္ရွိအျဖစ္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာမွာ တစ္ဘ၀ကေနတစ္ဘ၀ ကူးေျပာင္းတဲ့အခါ ၾကားကာလရပ္တန္႔ေနတယ္ဆုိတာမရွိဘဲနဲ႔ စကၠန္႔မလပ္ ဘ၀ကူးေျပာင္းသြားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သေႏၶသား၊ ကုိယ္၀န္ျဖတ္ခ်သူမ်ား၊ ပေယာဂတစ္ခုခုနဲ႔ျပဳလုပ္သူမ်ားဟာ သေႏၶသားျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္ေနတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ကုိယ္၀န္ကုိ ဖ်က္ခ်ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္မယ္ဆုိရင္ မိဘမ်ားေသြးသားေပါင္းစပ္ၿပီးတာနဲ႔ ကုိယ္၀န္တည္ၿပီး သက္ရွိျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ မေမ့ပါနဲ႔။ တကယ္လုိ႔ ေသြးသားေပါင္းစပ္ေသာ္လည္း သေႏၶသားျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အေၾကာင္းမတုိက္ဆုိင္ရင္ေတာ့ ကုိယ္၀န္ျဖတ္ခ်ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္သူဟာ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မိမိတုိ႔က မွန္ေျပာင္းနဲ႔ပင္ တစ္ပါတ္အတြင္းျဖစ္ေနတဲ့ ကလလေရၾကည္ကုိ မျမင္ႏုိင္တာေၾကာင့္ ေသခ်ာေတာ့ မသိႏုိင္ပါေပ။
မိမိတုိ႔က သေႏၶသားမျဖစ္ေအာင္ ေသြးသားမေပါင္းစပ္ခင္ကတည္းက တားျမစ္ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သက္ရွိသေႏၶသားျဖစ္လာရန္ အေၾကာင္းမရွိတဲ့အတြက္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ဘူးလုိ႔ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ သေႏၶသားျဖစ္ေနတာကုိ ဖ်က္ဆီးသူ၊ အႀကံေပးသူ၊ တုိက္တြန္းသူ၊ ေဆးေပးသူမ်ားဟာ မိမိတုိ႔လည္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ၀ဋ္ေၾကြးခံရမယ္ဆုိတာေတာ့ မေမ့ပါနဲ႔။
စာဖတ္ပရိသတ္အားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာၿပီး လုိရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္......။
အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း
sanninaymin@gmail.com
www.sanninaymin.com
ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။
ပါတယ္။ အသိုင္းအဝိုင္းခ်င္း ကြာျခားေတာ့ ေငြအေရာ္ယူျပီးေတာ့ပဲ ကေလးကိုေမြးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်စ္သူကိုစိတ္နာတာနဲ႔ ကေလးက္ုိပါ မတြယ္တာဘဲ စားေသာက္ဆိုင္အဆိုေတာ္ဘဝထဲကေန ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသြားပါတယ္။ ကေလးကိုေတာ့ ေကာင္းမေလးအေမျဖစ္သူက ႏႈိ႔မွုန္႔တိုက္ျပီး ေမြးျမဳးထားပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေလးနဲ႔ယွဥ္ျပီး တပည့္ေတာ္သိခ်င္တာက မိဘေက်းဇူးကို ကိုယ္သားသၼီးတေယာက္လူျဖစ္ဖို႔ မိေသြးဖေသြးေပါင္းစပ္တာကိုတပိုင္း၊ ကိုးလလြယ္ဆယ္လေမြးေပးတာကိုတပိုင္း၊ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ျပဳစုေပးတာကိုတပိုင္းထားျပီး သံုးပိုင္းခြဲၾကည့္ျပီး ဘယ္ေက်းဇူက ပိုမ်ားသလဲဆိုတာကို သိခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီသံုးပိုင္းကို ရာခိုင္ႏႈန္းခြဲျပီး ေျဖေစခ်င္ပါတယ္။ အရွင္ဘုရား က်န္းမာပါေစ။
ေျဖ။ ။ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးအပုိင္းဟာ သေႏၶသားရွိစဥ္ကေန ေမြးဖြားတဲ့အထိ ျပဳလုပ္ေပးရျခင္းက ေက်းဇူးပုိမ်ားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ လူသားတစ္ေယာက္ လူ႔ဘ၀ကုိရဖုိ႔ရန္ အဓိကက်တဲ့အခ်က္မုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးဖြားလာၿပီး ေကၽြးေမြးျပဳစုတာက မိမိတုိ႔ေကၽြးေမြးျပဳစုတဲ့အေပၚမွာမူတည္ၿပီး သတ္မွတ္ရပါမယ္။
ဥပမာ-ကေလးကုိ စိတ္တုိင္းက်ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးတယ္။ လိမ္မာယဥ္ေက်းၿပီး လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္၊ အဆင့္အတန္းျမင့္ေအာင္၊ ဂုဏ္မငယ္ရေအာင္၊ ကေလးစိတ္ခ်မ္းသာရေအာင္စတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြျပည့္စံုရင္ ျပည့္စံုသေလာက္ ေက်းဇူးမ်ားပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ နံပါတ္(၁)ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးဟာ သေႏၶသားတည္ေနစဥ္ကေန လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေမြးဖြားလာေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူနဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူ အစစအရာရာ ျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ကုိင္ေကၽြးေမြးသူ ဖခင္တုိ႔ဟာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ သတ္မွတ္ရပါမယ္။
မိဘရယ္လုိ႔သတ္မွတ္ႏုိင္တာကလည္း အဲဒီကုိယ္၀န္ေဆာင္စဥ္ကေန ေမြးဖြားတဲ့အထိ ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ပါ။ က်န္တဲ့ ေသြးသားေပါင္းစပ္မႈတုိ႔ဆုိတာ သားသမီးလုိခ်င္လုိ႔ ေပါင္းစပ္တာမ်ိဳးရွိၾကသလုိ ကာမအာသာေျပအျဖစ္ ေပါင္းစပ္ၾကတာမ်ိဳးလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါေတြဟာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ မေျပာႏုိင္ေသးပါဘူး။
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ရာမွာလည္း ေသြးသားေပါင္းစပ္ရံုနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆုိတာ ျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘဲ ေအာက္မွာေဖာ္ျပမဲ့ အခ်က္(၃)ပါးလည္း ညီညြတ္မွ ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီလုိညီညြတ္လုိ႔ သက္ရွိသေႏၶသားျဖစ္ရင္ေတာင္မွ ကုိယ္၀န္ဖ်က္ခ်သူေတြ ရွိၾကေသးတာမုိ႔ ေသြးသားေပါင္းစပ္မႈဟာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ မေျပာႏုိင္တာပါ။ ဒါျပင္ ေမြးဖြားလာၿပီးမွ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္းတုိ႔ဟာလည္း မိဘအရင္းမဟုတ္တဲ့ တျခားလူေတြလည္း ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္တာမုိ႔ မိဘမ်ားသာ ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ျခင္းကေန ေမြးဖြားျခင္းတုိ႔သာ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးလုိ႔ သတ္မွတ္ရပါမယ္။
မိဘေက်းဇူးမ်ားတယ္ဆုိတာကလည္း အဲဒီလုိ ကုိးလလြယ္ဆယ္လဖြားတုိင္ေအာင္ ျပဳစုေပးတဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြနဲ႔ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
မိဘကေမြးၿပီး ပစ္ထားခဲ့တဲ့ ကေလးဆုိရင္ေတာ့ ကေလးရဲ႕ဘ၀ေပး ၀ဋ္ေၾကြးအတိတ္ကံနဲ႔လည္း ဆုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူ႔ဘ၀ကုိက ဒီလုိျဖစ္ရမဲ့ ကံၾကမၼာဆုိး ရွိခဲ့လုိ႔ပါ။ သူကလည္း အရင္အရင္ဘ၀ေတြက ဒီလုိမ်ိဳး ျပဳလုပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ခုပစ္သြားခဲ့တဲ့ မိဘကလည္း ေနာက္ေနာင္ဘ၀ေတြမွာ ၀ဋ္ေၾကြးအေနနဲ႔ အဲဒီလုိကံမ်ိဳး ျပန္ခံစားရပါလိမ့္မယ္။
တခ်ိဳ႕က သေႏၶသားျဖတ္ခ်ရင္ ပါဏာတိပါတံထုိက္ပါသလားလုိ႔ ေမးၾကတာကုိ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္တာနဲ႔ ေရးေပးလုိက္ပါဦးမယ္။ သေႏၶသားတစ္ခု ျဖစ္ဖုိ႔ရာအတြက္ (၁)မိဘႏွစ္ဦးတုိ႔ေသြးသား ေပါင္းဆံုျခင္း၊ (၂) သေႏၶသားျဖစ္မဲ့သတၱ၀ါ အတိတ္ဘ၀တြင္ အသက္ကုန္ဆံုးေနျခင္း၊ (၃) မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ ေသြးသားစင္ၾကယ္ေနျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းသံုးပါးတုိက္ဆုိင္ပါက သေႏၶသား ျဖစ္လာပါတယ္။ (ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာ၊ ပထမအုပ္၊ ၁၈၀)
ျမတ္ဗုဒၶတရားေဟာၾကားတဲ့ပါဠိေတာ္မွာ ျမတ္ဗုဒၶက လူတစ္ေယာက္ပဋိသေႏၶေနျခင္းကုိ "ပဌမံ ကလလံ ေဟာတိ-ပထမဦးဆံုး ကလလေရၾကည္ျဖစ္တယ္''လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့တာကုိ အ႒ကထာဆရာေတာ္က "ပဌမႏၱိ ပဌေမန ပဋိသႏၶိ၀ိဉာေဏန သဒၶႎ-ေရွးဦးစြာ ပဋိသေႏၶစိတ္နဲ႔အတူတကြျဖစ္တယ္''လုိ႔ ဖြင့္ျပထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသြးသားႏွစ္ခုေပါင္းစပ္ျခင္းစတဲ့ အထက္ပါကုိယ္၀န္တည္ျခင္းအေၾကာင္းတရားမ်ား တုိက္ဆုိင္ပါက မိဘႏွစ္ဦးေသြးသားေပါင္းဆံုသည္နဲ႔တၿပိဳင္နက္ သက္ရွိသေႏၶသား ျဖစ္ေနပါၿပီ။ (ဣႏၵကသုတ္၊ သံယုတၱနိကာယ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္၊ ၂၀၈။ အ႒ကထာ၊ ၂၇၄)
အဲဒီေတာ့ ကုိယ္၀န္ျဖတ္ခ်သူမ်ား၊ အႀကံေပးသူမ်ား၊ တုိက္တြန္းသူမ်ား၊ ေဆးေပးသူမ်ားဟာ သေႏၶသားျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္ေနပါက မိန္းမေယာက်္ားႏွစ္ဦး ေသြးသားေပါင္းစပ္မိတာနဲ႔ ကလလေရၾကည္ျဖစ္ေနရင္ပဲ သက္ရွိသတၱ၀ါဆုိတာ ျဖစ္ေနၿပီမုိ႔ ပါဏာတိပါတကံ ထုိက္ေနပါၿပီ။ ရဟန္းသံဃာမ်ားအတြက္ ပညတ္ထားတဲ့ တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္မွာလည္း ကလလေရၾကည္ျဖစ္ေနခ်ိန္ကုိပင္ သေႏၶတားေဆးေပးျခင္း၊ သေႏၶျဖတ္ခ်ေအာင္ တုိက္တြန္းျခင္းစတဲ့ ပေယာဂတစ္ခုခုေၾကာင့္ သေႏၶသားပ်က္စီးရင္ ပါရာဇိကအာပတ္သင့္ပါတယ္။ (တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္၊ ၀ိ၊ ႒၊ ၂၊ ၃၇)
မိန္းမေယာက်္ားႏွစ္ဦးေသြးသားေပါင္းစပ္မိၿပီဆုိတာနဲ႔ သက္ရွိသေႏၶသားျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ထပ္မံရွင္းလင္းေအာင္ စဥ္းစားၾကည့္ရံုနဲ႔ သိႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္၀န္တည္ျခင္း အေၾကာင္း(၃)ပါးမွာ အတိတ္ဘ၀က သေႏၶသားျဖစ္မဲ့သူဟာ စုတိစိတ္က်ျခင္းဆုိတာပါေနတဲ့အတြက္ သေႏၶသားျဖစ္မယ္ဆုိရင္ မိဘမ်ားေသြးသားေပါင္းစပ္လုိက္တာနဲ႔ အတိတ္ဘ၀က သတၱ၀ါဟာ ၾကားထဲမွာ ဘယ္မွမေနဘဲ သေႏၶသားမွာ သက္ရွိအျဖစ္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာမွာ တစ္ဘ၀ကေနတစ္ဘ၀ ကူးေျပာင္းတဲ့အခါ ၾကားကာလရပ္တန္႔ေနတယ္ဆုိတာမရွိဘဲနဲ႔ စကၠန္႔မလပ္ ဘ၀ကူးေျပာင္းသြားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သေႏၶသား၊ ကုိယ္၀န္ျဖတ္ခ်သူမ်ား၊ ပေယာဂတစ္ခုခုနဲ႔ျပဳလုပ္သူမ်ားဟာ သေႏၶသားျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္ေနတဲ့ မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ကုိယ္၀န္ကုိ ဖ်က္ခ်ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္မယ္ဆုိရင္ မိဘမ်ားေသြးသားေပါင္းစပ္ၿပီးတာနဲ႔ ကုိယ္၀န္တည္ၿပီး သက္ရွိျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ မေမ့ပါနဲ႔။ တကယ္လုိ႔ ေသြးသားေပါင္းစပ္ေသာ္လည္း သေႏၶသားျဖစ္ဖုိ႔ရန္ အေၾကာင္းမတုိက္ဆုိင္ရင္ေတာ့ ကုိယ္၀န္ျဖတ္ခ်ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္သူဟာ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ဘူးလုိ႔ သတ္မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မိမိတုိ႔က မွန္ေျပာင္းနဲ႔ပင္ တစ္ပါတ္အတြင္းျဖစ္ေနတဲ့ ကလလေရၾကည္ကုိ မျမင္ႏုိင္တာေၾကာင့္ ေသခ်ာေတာ့ မသိႏုိင္ပါေပ။
မိမိတုိ႔က သေႏၶသားမျဖစ္ေအာင္ ေသြးသားမေပါင္းစပ္ခင္ကတည္းက တားျမစ္ထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သက္ရွိသေႏၶသားျဖစ္လာရန္ အေၾကာင္းမရွိတဲ့အတြက္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ဘူးလုိ႔ ယူဆႏုိင္ပါတယ္။ သေႏၶသားျဖစ္ေနတာကုိ ဖ်က္ဆီးသူ၊ အႀကံေပးသူ၊ တုိက္တြန္းသူ၊ ေဆးေပးသူမ်ားဟာ မိမိတုိ႔လည္း တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ၀ဋ္ေၾကြးခံရမယ္ဆုိတာေတာ့ မေမ့ပါနဲ႔။
စာဖတ္ပရိသတ္အားလံုး ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာၿပီး လုိရာဆႏၵျပည့္၀ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလ်က္......။
အရွင္ေကာမလ ဆန္နီေနမင္း
sanninaymin@gmail.com
www.sanninaymin.com
ကုိလံဘုိၿမိဳ႕၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ။
0 comments