သတိထားစရာေလးေတြ...................။
“ အဆင္ေျပလား..ညီမေလး..”
လမ္းသြားရင္းနဲ႔ လွမ္းေမးလိုက္သံေၾကာင့္ ကၽြန္မ ေဘးဘီ၀ဲယာကို မ်က္စိကစားလိုက္ပါတယ္။ တစ္လမ္းထဲ အတူေန အမတစ္ေယာက္က ေမးလိုက္ျခင္းပါ။
ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာေတာ့.... မိမိတိ႔ုဘာသာပဲသိတယ္ေလ............။
ေခါင္းေလးကို အသာညွိမ့္ျပလိုက္ရင္း........ၿပံဳးျပလိုက္တဲ့ အၿပံဳးေလးကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ နာမည္ေပးလိုက္ပါတယ္............... မခ်ိၿပံဳးလို႔..........။
ရက္ဆက္ ရြာေနတဲ့မိုးေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ရတာ ခဏခဏပါပဲ.. သြားေရးလာေရးကစလို႔... ေနေရးထိုင္ေရးပါ ထိခိုက္လာေတာ့.. မိုးရြာတာကိုပင္..စိတ္က သိပ္မၾကိုက္ခ်င္ေတာ့..။
ပူေလာင္လွတဲ့ ေႏြရာသီ ျမန္ျမန္ကုန္ပါေစေတာ့လို႔ ဆုေတာင္းေနတုန္းကလည္း ကိုုယ္ပဲမဟုတ္လား..။
ရြာျပန္ေတာ့လဲ ခဏေလာက္ ရပ္ေပးပါလို႔ေတာ့... မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးေလ..။
ကၽြန္မတို႔အိမ္က လမ္းရွည္တစ္ခုရဲ႕ အနိမ့္ပိုင္းက်တာမို႔ မိုးေလးမ်ား ရြာလိုက္ရင္ကို ေရက ခဏခ်င္းနဲ႔ကို တက္လာတာ...။ ေရပတ္လည္ ၀န္းရံေနတဲ့ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဆိုေတာ့ ေရတက္ေရက် ဆိုတာလည္းရွိပါေသးတယ္...။
ေျမႀကီးနဲ႔ အိမ္နဲ႔ နီးကပ္လာေတာ့ အႏၱရာယ္ေတြကလည္း ၀န္းရံလာေတာ့တာ......။ အင္းဆက္ေလးေတြက စလို႔....... အေကာင္ႀကီးႀကီးေတြပါ ခဏခဏ အလည္ေရာက္လာတတ္ေနၿပီေလ...။
“ ေမၾကီး...ေျမြၾကီး............ေျမြႀကီး....”
ရုတ္တရက္ လန္႔ ေအာ္လိုက္တဲ့ သမီးငယ္ရဲ႕ အသံေၾကာင့္ ကၽြန္မ ထမင္းခ်က္ေနရာကေန အသာေလး သြားၾကည့္လိုက္ပါတယ္...
သမီးငယ္ကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္ၿပီး......... တုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔အသာေလး တို႔လိုက္ရင္း....စိတ္ထဲကေနလည္း...
နင့္လမ္း..နင္သြား... ဆိုတာကို ဘာလို႔မ်ား မသိစိတ္က ...ရြတ္ေနမိပါလိမ့္...။
“ ဟဲ့..ဟဲ့..သမီး...... ေနပါေစ... ညည္းကလည္း.... အဲဒါ ေငြ ၀င္တာ ဟဲ့...”
“ အေမကလည္း ဒီေလာက္အႏၱရာယ္ႀကီးကို၊ မေတာ္တဆ........”
ဆက္ေျပာဖို႔ ကၽြန္မမွာ အားမရွိေတာ့ပါ။ အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ့ မိဘေတြနဲ႔ အတိုက္အခံ ျဖစ္ရတာက ဒီတစ္ခါတည္းမွ မဟုတ္ဘဲေလ..............။
ႀကိဳးစားပါဦးမည္.....။
